Vize, bir ülkeye girmek veya bir ülkeden çıkmak için yetkili makamlardan alınması gerekli izindir. Vize, pasaporta, onu kullanarak ülkeye girilebilmesi için yapılan onaydır. Belgeyi geçerli sayma ve giriÅŸ çıkışta sorun olmadığını belirtir. Pasaportu veren otoriteyi yani devleti tanıma anlamı da taşır. Yabancıların Türkiye’ye giriÅŸinde pasaport dışında giriÅŸ vizesi de gereklidir. Umuma mahsus yabancı pasaportlara vize vermeye valilikler veya onların izniyle emniyet müdürlükleri ve kaymakamlıklar, yurtdışında ise konsolosluklar yetkilidir. Uygulamada sınır kapısında vize almaya bandrol vize denir. Bandrol vize harçlarını DışiÅŸleri Bakanlığı belirler. Bununla birlikte yabancıların Türkiye’ye giriÅŸlerinde pasaport ve vize denetimi Emniyet’in, yani İçiÅŸleri Bakanlığı’nın denetimindedir. Vize, ikamet veya çalışma hakkı vermez, sadece geçici bir süre kalma hakkı saÄŸlar. Üç tür vize vardır: Tek giriÅŸ vizesi (bir yıl, sadece bir giriÅŸ için), sayısız giriÅŸ vizesi multi diye geçer, (birden çok giriÅŸ için), transit vizesi (baÅŸka ülkelere gitmek için Türkiye’den geçmek üzere tek transit ve çift transit – gidiÅŸ dönüş). Türkiye’ye dönüş vizesi yabancılara verilir, süresi bir yıldır. İkamet tezkereli yabancılardan bu vize aranmaz, buna “vize bağışıklığı” denir. PK’ye göre, emniyet izniyle, uçaktan uçaÄŸa aktarmalarda yabancılar havaalanı dışına çıkabilir. Genelde iki devlet arasında vize anlaÅŸmaları yapılır. Ancak vize uygulamaları veya vize muafiyeti tek taraflı da olabilir. Avrupa BirliÄŸi ülkelerinin kendi aralarında vize zorunluluÄŸu yoktur, ancak birlik ülkeleri Türkiye’ye vize zorunluluÄŸu uygulamaktadır. Bazı AB ülkeleri, baÅŸka bir AB ülkesinde sürekli oturan TC yurttaÅŸlarını vizeden muaf tutmaktadır. Türkiye Cumhuriyeti de bu ülkelerden bazılarına (örneÄŸin Almanya, Bulgaristan, Yunanistan gibi), orada yaÅŸayan Türkiye veya Türk kökenli yabancılara kolaylık saÄŸlamak amacıyla vize uygulamaz.